Historyczny rozwój broni wbrew wszelkim pozorom rozpoczyna się bardzo wcześnie w średniowieczu. Z oficjalnych danych wiemy, że jedna z pierwszych broni palnych stworzona za pośrednictwem zapalnika z czarnego prochu powstała już w 1364 roku. Broń palna od tego momentu przebyła niezwykle długą drogę związaną z rozwojem i unowocześnianiem możliwości bojowych, jak i wprowadzaniem coraz to nowszych technologii. Na potrzeby wojny w końcu człowiek opracował w 1892 roku broń palną opartą na systemie automatycznym.

Warto zwrócić uwagę na to, że akceleracja związana z budową broni palnej była niezwykle dynamiczna. Ponieważ pierwsze modele powstawały już w 1364 roku. Z kolei w 1380 roku mieliśmy broń palną spopularyzowaną na terenie całej Europy. Dzięki temu w następnych latach kolonializmu armie wyposażone w pistolety czarnoprochowe miały znaczną przewagę nad ludźmi walczącymi jedynie za pośrednictwem prymitywnej broni drzewcowej lub innymi rodzajami broni białej, jak na przykład broń obuchowa lub proste miecze tworzone za pośrednictwem żelaza kiepskiej jakości.

Pierwsze modele broni czarnoprochowej nie były jednak zbyt idealne, a ich mechanizm pozostawiał całkiem sporo do życzenia

Zanim opracowano automatyczny zapalnik, który pozwalał na włączenie zapłonu bezpośrednio po wciśnięciu odpowiedniego przycisku, broń palna oparta na zapłonie czarnoprochowym musiała przejść mnóstwo modernizacji, zanim mogła zostać uznana za przydatną. Najczęściej wyglądało to w ten sposób, że operator broni palnej musiał w pierwszych modelach tych pistoletów odpalić ręcznie knot wystający z pistoletów. Powodowało to zapłon prochu, który znajdował się wewnątrz broni i pozwalało oddać strzał, który wyrzucał kulę z dużą prędkością.

Kolejnym ogromnym odkryciem było opracowanie zamka kołowego, który opierał się na mechanizmie umożliwiającym wytworzenie iskry. Teraz, zamiast odpalać ręcznie, można było w broni palnej wykorzystać tak zwany zamek match lock. Zamek kołowy podczas przyciśnięcia obracał się i generował kilka iskier, które doprowadzały do automatycznego zapłonu prochu wewnątrz broni. Był to ogromny krok naprzód w rozwoju broni dystansowej w historii ludzkości. Już w 1540 roku ludzkość opracowała pistolet z mechanizmem match lock, który pozwalał na oddanie wielu strzałów. Taka broń została zaprojektowana specjalnie dla Cesarza Karola V. Pistolet miał dwa zamki połączone z kilkoma lufami. Dzięki temu operator broni mógł oddać po strzale z każdej lufy, zanim musiał przeładować.