Wojsko egipskie było dawniej jedną z najpotężniejszych sił w całej Afryce. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że stworzenie armii Egiptu miało miejsce za pośrednictwem wielu zapożyczonych technologii i systemów walki. W antycznych czasach przez pewien okres swojego działania mieli w zwyczaju korzystać z prostych maczug, włóczni, krótkich łuków i toporów. Jednak z czasem ich możliwości bojowe wraz z ekwipunkiem, którego używali, znacznie się rozwinęły. W jaki sposób zatem do tego doszło?

W pewnym historycznym momencie armię egipską podbiły wojska z Syrii, które były znacznie lepiej wyposażone. Posiadali zaawansowane jak na tamte czasy rydwany i korzystali z długich łuków zdolnych do miotania strzałami z ogromną siłą i celnością. Egipcjanie niedługo po tej ogromnej porażce zrozumieli, że mogą zaczerpnąć od nich wiedzy militarnej. Skorzystali na tym w najlepszy możliwy sposób i zapożyczyli broń wojsk syryjskich, dzięki czemu doprowadzili do znacznego rozwoju swojej własnej armii egipskiej poprzez zdobycie wiedzy o lepszym uzbrojeniu.

Arsenał śmiercionośnych broni trafił do Egiptu

Stulecie upokorzeń ze strony wroga sprawiło, że armia Egiptu postanowiła zadbać o swój rozwój. Zaczęli przede wszystkim od rozmyślania nad tym, w jaki sposób ich wrogowie tworzą tak silną broń. Podpatrywali to, w jaki sposób używają ekwipunku i zastanawiali się nad jego rekonstrukcją. Wkrótce Egipt zaczął korzystać na nowo zdobytej broni i sprawnej biurokracji. Liczne daniny sprawiały, że armia się bogaciła, dzięki czemu można było rozwijać militaria Egiptu. To doprowadziło do rozbudowy imperium.

Jednak trzon armii pomimo usprawnionego działania pozostawał ten sam ze względu na skuteczność i prostotę produkcji jeden pary broni. Żołnierze egipscy bardzo często używali włóczni i tarczy z brązu, ponieważ ten ekwipunek był niezwykle prosty w wykonaniu i pozwalał na skuteczną walkę. Kiedy Egipcjanie tworzyli formację, mogli atakować za pośrednictwem włóczni ze względnie bezpiecznego miejsca, ponieważ nawzajem zasłaniali się tarczami. Groty wykonywane z brązu podczas produkcji włóczni były w tamtych czasach dostatecznie ostre i twarde, aby przebić się przez skórzane pancerze wrogów.